χρώμα ξεβαμμένο...πόρτες μισάνοικτες...πατζούρια που λείπουν...ο ήχος των χαλικιών από το περπάτημα μου...δωμάτια καμένα...ύπαρξη ζωής που αναζητά καταφύγιο...υποστυλώματα έτοιμα να «λυγίσουν»...μία πινακίδα που παλεύει με το χρόνο για να θυμίζει...πεταμένο παπούτσι ανάμνηση του καλοκαιριού...το νούμερο του δωματίου πάνω στην πόρτα...μέσα κανείς...μία πλαστική κούκλα έξω από ένα δωμάτιο...το μόνο «ζωντανό» στοιχείο...εγκατάλειψη...αδιαφορία...άγνοια...απογοήτευση...λύπη...γιατί;
φωτογραφίες από το ερειπωμένο Ξενία του Άρη Κωνσταντινίδη στην παραλία της Αμνισού, στο Ηράκλειο Κρήτης
